Ένας περιπλανώμενος διαλογισμός για τα σκοτεινά πράγματα που κατοικούνται από χαλαρά αναπτυγμένους χαρακτήρες που έχουν βυθιστεί σε μια κλειστοφοβία, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ούτε καν να ξεφύγουν.
Αλλά δεν θα ήταν μια ιστορία αν τουλάχιστον ένας από αυτούς τους χαρακτήρες έβλεπε ένα ξέφρενο από κάτι άλλο, ένα άλλο σκήπτρο ζωής που δεν ήταν σάπιο με κακοποιούς, μούχλα γύψο, scummy τζάκι και αιματηρό προτρέπει. Και αυτός ο άνθρωπος θα ήταν ο κύριος χαρακτήρας αυτής της σχεδόν στατικής ιστορίας, ένας Γουίλιαμ Κέριγκαν, ο οποίος είναι εμμονή με το θάνατο της αδελφής του από σκουριασμένο λεπίδα σε ένα δροσισμένο δρομάκι.
Η ιστορία του είναι κορεσμένη με ασάφεια και θόλωση του μπέρμπον σε έναν ζοφερό κόσμο των εκφυλισμένων κροταλίων, των φτωχών καταρρακτών, των μαραθωνιστών τρελών που παλεύουν με τα συρρικνωμένα μάτια τους, τα σπίτια και τα σπίτια που αναβλύζουν με το εγχώριο δηλητήριο, τους γεμάτους εσωτερικούς χώρους πρησμένους με συναισθηματική λιμοκτονία και μεγάλα θαμμένα όνειρα . Με άλλα λόγια, είναι μόνο ένα καυτό καλοκαίρι της Φιλαδέλφειας. Απλά αστειεύομαι...
Ο Goodis δεν είναι ο καλύτερος συγγραφέας σε τεχνικό επίπεδο, καθώς στηρίζεται πάρα πολύ στα κλισέ και τις φρασεολογίες, αλλά κάπου στην πικρία του βλέπω κάποιον που είχε τη δυνατότητα να γράψει μια περίπλοκη και στιλβωμένη πεζογραφία, αλλά που, λόγω των αναγκών της κατάστασής του, έπρεπε να ξεδιπλώσει ένα ψυχρό πολτό μετά από άλλο. Ή ίσως είχε πίστη ότι η εμμονή του ήταν αρκετή για να φέρει την ημέρα, που ήταν / είναι ...
Οι οικόπεδα του Goodis σπάνια εμφανίζονται στο φως της ημέρας. Με αυτό εννοώ ότι όχι μόνο μαζοχιστούν απόλαυση σε σκοτεινά ράβδους και σκοτεινά δρομάκια που δηλητηριάζονται από ξεθωριασμένα λαμπάκια φεγγαριού που μόνο σκοτεινιάζουν τη σκοτεινή ζωή των χαρακτήρων τους, εξαιτίας των αδύναμων ονείρων της πολύ ξεθωριασμένης καλοσύνης που εμπνέουν σεληνιακά. αλλά και λόγω της συνωστισμένης εσωτερικής φύσης των αφηγήσεών του, την αυτοσυντηρούμενη ενδοσκόπηση των ενοχών του, οι οποίες σπάνια τους επιτρέπουν να δουν ένα εξωτερικό κόσμο που δεν έχει κακοήθεις προοπτικές.
Υπάρχει μια ταινία εκεί έξω που βασίζεται σε αυτό το βιβλίο, το οποίο ήταν παγκοσμίως πανοραμμένο, αλλά τώρα είμαι περίεργος γιατί πολλές από τις κριτικές που έχω διαβάσει γι 'αυτό - η στατική επευφημίες, η ατμόσφαιρα για χάρη της ατμόσφαιρας, το διφορούμενο ψήφισμα - είναι όλες οι ιδιότητες του ίδιου του βιβλίου.
